“Heel veel. Mensen zijn vrolijker, gaan anders in het leven staan, waren geïsoleerd geraakt, maar pakken nu hun sociale leven weer op. Al die mensen helpen geeft heel veel voldoening. Er kwam een aantal jaar geleden een jongen van 28, 29 jaar bij ons werken. Een hele rustige, teruggetrokken jongen met best wel een achterstand met leren. De doelstelling was vrachtwagenchauffeur worden. Zijn vader was vrachtwagenchauffeur en dat wilde hij ook worden. Dat leek me in het begin wel heel erg hoog gegrepen, dus zei ik tegen hem: ‘Je moet dit zien als een vrachtwagenbedrijf in het klein, alleen je rijdt niet op een vrachtwagen, maar de werkzaamheden zijn vergelijkbaar’. Na 8 á 9 maanden was die jongen met sprongen vooruit gegaan. Toen heb ik tegen hem gezegd: ‘Hoe sta je er tegenover om je theorie te gaan leren?’ We zijn er eerst samen een avondje voor gaan zitten. Een half jaar later had hij zijn theorie. Inmiddels is hij al twee jaar vrachtwagenchauffeur. Regelmatig komt hij even langs om koffie te drinken. Laatst is hij getrouwd, dan krijgen we een kaartje. Dat is de jus! Daar doe je het voor. Soms zijn het voor de mensen hele grote stappen om te zetten, maar door te helpen kan je die samen maken. Dat is gewoon machtig mooi.”