Vrij Nederland vraagt zich af of geestelijke gezondheidszorg gaat over genezen van symptomen of het helpen vormgeven van een goed leven met en ondanks psychische kwetsbaarheden? De laatste tien jaar krijgt die laatste benadering steeds meer voet aan de grond. Maar dat vraagt ook wat van de maatschappij. Bijvoorbeeld als het gaat om de mogelijkheid aan het werk te gaan – voor veel mensen een essentieel onderdeel van een autonoom en zinvol bestaan. Hoe verlagen we de drempel naar werk na psychische ontwrichting? En hoe kunnen we herstel in de maatschappij verder ondersteunen? De re-integratiemethode IPS: individuele plaatsing en steun, helpt daar aan mee.
‘Deze baan is het eerste wat ik in mijn leven doe waarbij ik mezelf echt op één zet’
schoonheidsspecialiste Patricia
Zo wordt schoonheidsspecialiste Patricia aangehaald in het artikel. Patricia doorloopt het re-integratietraject IPS. Patricia wordt begeleid door Carla Mailuhu. ‘Zonder Carla zat ik nog thuis,’ zegt Patricia. ‘Mensen zoals ik zijn voor 80 procent sterk. Maar er is maar iets kleins voor nodig, een negatieve review van een klant bijvoorbeeld, om helemaal in te storten. En dat er dan een Carla is die je kunt bellen en die helpt relativeren en jouw zelfvertrouwen weer naar die 80 procent kan brengen, dat maakt zo’n verschil.’
IPS is uit de VS komen overwaaien om mensen met complexe psychische kwetsbaarheden én een werkwens te helpen die te realiseren. De begeleiding is effectief. Zonder begeleiding slaagt 10 tot 15 procent van de mensen met ‘ernstige psychische aandoeningen’ (EPA) die werk zoeken daarin, mét IPS is dat 40 tot 50 procent.
Lees hieronder het hele artikel in Vrij Nederland